"باور کنين من اهل اين جور پيام ها نيستم، ولی يه گل نوشکفته داره پر پر ميشه پونزده روزه تو کماست. واسه سلامتيش يه صلوات بفرست send to all کن. اگه نکنی مديونی!"
ببين به نظرت چقدر؟ چقدر بايد
احمق باشی که چنين کس شعری رو send to all کنی؟ به نظرت من چقدر بايد احمق باشم که نگران مديون شدن سر همچين کس شعری باشم؟! (مديون شدن واسه صلوات؟! کی؟! من که به هيچی اعتقاد ندارم!؟) يه گل نوشکفته... برو بشاش خنک شی جان مادرت!
اين دفعه ميخوام يه پيغام به همه بفرستم با اين متن:
"به خدا من اهل اين پياما نيستم ها! ولی نميدونم چند هزار تا جوون اين مملکت دارن تو پادگانا بيگاری ميکنن. جسمشون بيخيال، داره روحشون گاييده ميشه! واسه خلاصيشون از اين وضعيت هيچ کاری نميتونين بکنين. فقط واسه خنک شدن دلشون يه فحش خوار مادر به مسبّبش بدين. اگه ندين مديونين!"
ببينم چند نفرتون نميگين "به کيرم".
پ.ن: ميدونم اين پيام احمقانه send to all شده و فرستنده اصولاً به کيرش هم نبوده که ممکنه من هم ميون گيرنده های پيامش باشم. اتّفاقاً دقيقاً همين بی اهمّيتی پيام واسه فرستنده اش (بر خلاف لحن مهوّع و گل درشت انسان دوستانه اش) باعث ميشه بيشتر عصبانی بشم از خوندنش!