اين خدمت قشنگ کير کرده تو وبلاگ ما ها! خداييش نوشتن اين تو خيلی فاز ميده بهم، ولی نوشتن اين چيزايی که من مينوسم، صرفاً در لحظه کيف ميده. جدّاً اگه بخوام جدا کنم، شايد مجموعاً ده تا پست داشته باشم که دير و زود نوشته شدنشون فرقی نداشته بوده باشه برام. (به اين ميگن فعل کيری! هيچ دستور زبانيم نداره! حالا يکی بياد بگه به اين فعل ميگن "ماضی بعيد التزامی کيری!" به من ربطی نداره...)
خلاصه ما هی تو ذهنمون حرف ميزنيم، ميايم اينجا بگيمشون، ميبينيم بيات شده... دوباره ميريم تا دفعه بعد. اينه که خيلی وقته يبس شديم. ولی خداوکيلی خيلی حال ميدين انقد همّت ميکنين که مياين حال ما رو ميپرسين.
پ.ن: با استفتا از مراجع عظام تقليد، خط آخر پست حاضر به هيچ عنوان حکم خايه مالی يا کس ليسی ندارد. به جان خودم!
khili webe bahali dari