"درباره الی..." حال کسی رو که از ديدن فيلمای پر از شعار و عقده و تحمّل لنگيدن هميشگی فيلمسازای حتّی کلّه گنده ايرانی تو تنظيم ساده ترين داستان ها خسته شده، واقعاً جا مياره. خداييش چند سال بود انقد با يه فيلم ايرانی حال نکرده بودم...
پ.ن: نميدونم امير قادری بود يا امير پوريا (هميشه قاطيشون ميکنم)، تو روزنامه اعتماد، يه مطلبی راجع به "درباره الی..." نوشته بود و توش از عذاب وجدانی ميگفت که تو شرايط فعلی آدم به خاطر لذّت بردن از اين فيلم حس ميکنه. کاملاً درکش ميکنم. حق داره.