تقريباً يه هفته اس که آلبوم Illusion شاهين نجفی رو گوش ميکنم. به دور از جو گيری ميتونم بگم کلّيت آلبوم واقعاً عالیه! تو ترک های اين آلبوم، بيشتر از همه از "آخرين زمان"، "وقتی خدا خوابه" و "هامون" خوشم اومد. تصاويری که "آخرين زمان" تو ذهن ميسازه واقعاً بی نظيره. و "هامون" حقيقتاً منو شوکّه کرد! توقع چنين شعری رو با صدای شاهين نجفی نداشتم.
خوبی بزرگ اين آلبوم (دست کم واسه من) اين بود که تموم ترک ها تقريباً در يه سطح از کيفيت شعر و موسيقی قرار دارن و اين موضوع اجازه ميده از تمام آلبوم - بدون اين که مجبور شی هر بار يکی دو ترک رو رد کنی - لذّت ببری. چيزی که واسه من خيلی کم اتّفاق ميفته. خصوصاً انسجام شعری آلبوم از نظر لحن و گويش و خودداری (به نظر من آگاهانه ی) شاهين نجفی از گذاشتن کارهايی مثل "چيز" يا "ما آخر خطّّيم" - که کلّاً گويشی متفاوت با اشعار اين آلبوم دارن - تو اين آلبوم، واقعاً حرکت هوشمندانه اي بوده.

يه چيزيو بايد البته بگم، از نظر ساختار شعری، اصولاً شعر های شاهين نجفی "رپ" نيستن. ليريک رپ مثل شعر عادّی نيس. قافيه تو ليريک رپ، برعکس شعر کلاسیک، تو مصوّت های کلمات میون جملاته. چيزی که دست کم تا امروز من تو هيچ کدوم از ليريک های شاهين نجفی نديدم. ليريک کار های شاهين نجفی بعضاً نزدیک به کلاسيک و بعضاً شعر نوی موزونه (و نه شعر سپيد). البته اين نکته فی نفسه مثبت يا منفی نيست و صرفاً تحليل فرم کاره. راستش کلاً فکر ميکنم تا جايی که بار معنايی شعر ها به همين خوبی باشه، هيچ ايرادی به چنين انتخابی در انتخاب فرم اشعار وارد نيست.

يه چند تا نکته منفی هم به نظرم رسيد تو اين آلبوم.
اوّلين نکته منفی، آخر چند تا از آهنگاس که خواننده يهو زده زير آواز! البته تلاش شده که با بازی با صدا و افکت های مختلفی که خواننده و تنظیم کننده به این شبه آوازها ميدن، يه جورايی فضا سازی بشه، ولی از ديد من واقعاً خراب کرده آهنگا رو. "حسن ِ من"، "سارينا" و حتّی تا حدّی "هامون" حقیقتاً قربانی اين آزمایش شاهين نجفی شدن. راستش من ترجيح ميدادم اين حرکت اوّل تو تک آهنگ ها تست ميشد و با در نظر گرفتن واکنش شنونده ها تصميم گرفته ميشد که تو آلبوم هم ازش استفاده بشه يا نه.

نکته منفی دوّم اين که "حرف زن" و "طرف ما" با اينکه کارای خوبين، ولی به هيچ وجه به خوبی اجراهای تکيشون نيستن. "حرف زن" يه کم شلوغ شده. در حالی که اجرای تکیش خيلی شسته رفته تر بود. شايد اگه همونو دوباره تنظيم ميکردن و ميذاشتن تو آلبوم، خيلی بهتر ميبود. "طرف ما" هم همينطور. اجرای قبليش به مراتب از اين اجرا با ابهّت تر و کوبنده تر بود. ضمن اين که به گواه چند نفر ديگه که هر دو اجرای اين آهنگ رو شنيدن، "طرف ما"ی قبلی خيلی معترض و عصبانی بود، در حالی که "طرف ما"یی که تو اين آلبوم ميشنوی، غصّّه دار و شاکیه. "طرف ما" اگه قبلاً عصبانيت ميکرد، الان بيشتر افسرده ات ميکنه.

کلّاً نظر من اينه: اگه کارای قبلی شاهين رو دندون قروچه بدونیم، اين آلبوم بيشتر آهه... البته به جز دو تا ترکی که بعدن به آلبوم اضافه شدن ("وقتی خدا خوابه" و "آخرين زمان") که حسابشون کلّاً از بقيه آلبوم جداس. نفرت و خشمی که تو اين دو تا ترک موج ميزنه اصلاً با حال و هوای کلّی آلبوم قابل مقايسه نيست.



پ.ن: با کمال ميل معادل 15 يورو رو به خيريه ميدم. اين واقعاً کمترين هزینه ایه که ميشه واسه لذّت بردن از چنين آلبومی داد.