آقا نميدونم چه جوری توضيح بدم، ولی ميخوام بگم به نظرم اين تأييدی کردن کامنت ها تو بلاگاتون يه جورايی بو ميده. ببين چی ميگم؛ من ميگم کسی که کامنت هاش رو تأييدی ميکنه، حالا هرچيم دمکرات منش، هرچيم خاکشير مزاج، آخر آخر داره ويرايش ميکنه! اين بياد، اون نياد. اين باشه، اين نباشه. ولی چی؟ پشت پرده اين کارو ميکنه. اون ويرايش رو همه ما شايد بکنيم. من ميکنم. کامنتی ببينم فرضاً اگه در مورد يه موضوع شخصی بين من و کامنت گذار باشه، پاکش ميکنم. يا اگه تو کامنتی به کسی که امکان دفاع از خودشو نداره توهين شده باشه همين طور. ولی نيگا، من وقتی پاک ميکنم کامنتی رو، خودم رو هم در معرض اين انتقاد قرار دادم که يکی هم بياد بگه فلانی تو بيجا کردی کامنت منو پاک کردی. اصلاً کسيم نياد بگه، خود اون تصويری که ساخته ميشه از من به عنوان کسی که کامنتی رو پاک ميکنه، خودش به نوعی منفيه. من کامنت پاک کن، ميپذيرم که اين تصوير منفی درست شه از من، ولی هر کی هر چی دلش خواست سر قدم نره تو کامنت دونی من.
به نظرم رو اين حرف فکر کنين. بذارين اگه قراره شما در خونتونو ببندين که هر کس هر کس توش نياد، ديگه بقيه شما رو با يه آدم در خونه واز مهمون نواز اشتباه نگيرن. محکم وايسين، جلو چشم در و همسايه گوش يارو رو بگيرين بندازين بيرون!
پ.ن: ببينم جدّی چند نفرتون کونشو دارين يه پست بالای 5 خط بخونين؟
این ملاحظه کاری لوس رو انجام بده.
تا یهو شماره تلفن عمه اش رو تو کامنتا نبینه.
ولی الان مثلا وبلاگ من نیازی به این کار نداره و فقط برای اینکه کامنت پست های دیگر را هم بخوانم کامنتگیر را مشروط کرده ام. چون یک دفعه یک کسی برای ده پست قبلی ات کامنت می گذاره و تو امکان اینکه همینجوری بری کامنتاشو چک کنی حتی اگه واقعا همت ات دو برابرو نیم شده باشه نزدیک به صفره.
اگه یه امکان فنی باشه که بشه بدون مشروط کردن این کار رو کرد من خودم بر می دارم این پروسه ی تائید رو.
.
مشروط کردن یه جور اضافه کردن این گزینه است که دست کم به درد من زیاد می خوره
اما علي الحساب اينو مي گم :البرز ! خودتو ناراحت نكن بابا...اون بيرون كم گ...نميشيم كه تو اين دنياي مجازيم اينطور باشه ، اينجا صرفاً يه فراموشخانه ست ...همين
من هم موافقم. منتها موضوع پیچیده تر از این حرفاست.
خصوصا به لحاظ فنی.
بلاگ اسپات خودش مستقیم کامنتا رو تایید نمیکنه
اگرم جایی هست من پیداش نکردم هنوز
ولی یک سری از کامنتها هستند که واقعا باید تایید بشن. قبول داری؟
اینجوری نگاش کن: من (نوعی) که کامنتامو تاییدی میکنم یک آدم دیکتاتور عوضیم که تاب هیچ نظر مخالفیو نمیاره
اما بیبین. یه وقتی کامنت من تاییدی نبود. یارو میومد تو کامنتش قشنگ مینوشتن کی.رم تو ... خودت و خوارتو اینا. نه اینکه جدی بگیرمش یا بهم بر بخوره. اما میدیدم بقیه کسایی که واسه من کامنت میذارن شروع میکنن به طرفداری از من قشون کشی. کلا کامنتدونی بی آبرو میشه واسه همین تاییدیش میکنم.
کلا میگم که اگه بقیه دمکرات نیسن بذار منم نباشم
اگر هم به کسی توهین بشه بهش هشدار میدم که نکن پسرم یا دخترم این کارا خوب نیست!
در پایان بنده به سختی می خونم
چارتیفاری، اختیاری
هرکاری دل مبارکت می‌خواد کن، بکن!
صاحب وبلاگ برای هر کامنتی که عمومی نمی کند موظف است که توضیح بدهد. مگر کامنتهایی که خود کامنتگذاز خواسته عمومی نشوند.
این توصیه اخلاقی است ولی پست تو هم یک توصیه ی اخلاقی بود در نفی بیجنبه گی و دیکتاتورصفتی شرم الود.
درسته که در بعضی مستراح ها خلا بان میاد و کامنت ها رو پاک می کنه اما فرداش باز کامنت جدید نوشته میشه به اضافه فحش خوارمادر به اونی که پاکش کرد. بجای این حرفا یک سینی بزار دم در هرکی اومد تو حق و حسابتو ازش بگیر. زحمت میکشی ازت قدردانی کنیم
من یک جیش داشتم با دو تا گوز اضافه، بقیش هم مال خودت
یه فکری بکنم، شاید من هم در کامنت دونی رو کامل باز گذاشتم
کلا من در زندگی یه بار یه کامنت رو پاک کردم اونم به خاطر توهین شدید به یه دوست خیلی عزیز. اصولا فحش زیاد خوردم. حق دارن فحش بدن. آدم هم حق داره جواب فحششون رو بده.
oon ham ba in lahne jeddit!!
منکه کلا سرم نمیره، عمرا بکامنتم
man!
کون تنگی بهم میدن؟