زنم یه سری میگفت خانوما که میشینن پشت فرمون، همیشه این ته ذهنشون هست که الان راننده های مرد میخوان بهت ثابت کنن که ببین راننده نیستی ببین کسدستی ببین فلان.
حالا من به یه مشکلی برخوردم. ببین من وقتی دارم رانندگی میکنم یکی یه حرکت کیری ای میکنه چه میدونم میپیچه جلوم یا میگیره روم، خب فحش میدم. یا چش غرّه میرم یه دستی بهش تکون میدم بیلاخی چیزی. کمِ کمش همین زیر لبی یه خوار مادری میکشم بهش. حالا مشکل چیه؟ من وقتی اینجوری میشه کار ندارم مرده، زنه، پیره، جوونه چیه. حالا وقتایی که فحش میدم یا چش غرّه میرم بعد میبینم یه خانومی پشت فرمونه، هی اذیتم که الان طرف فک میکنه من چون زن پشت فرمون دیدم این کارو کردم. خب؟ حالا به دوگانگی خوردم. من اگه همین مدل الانم فحشه رو بدم، ممکنه طرف فک کنه من آدم سکسیستی ام که نمیتونم زن پشت فرمون ببینم. اگه وایسم اوّل نگاه کنم ببینم اگه مرد بود فحش بدم اگه زن بود فحش ندم، خب این متفاوت رفتار کردن با یه فرد به علّت جنسیتش خودش میشه سکسیزم.
موندم چه خاکی به سرم بریزم به قرآن.
پ.ن: فحش ندادن جزو آپشنا نیست.
دیگه نمیتونی پیاده شی بیای با یک لبخند عذرخواهی کنی که مرد هستی و از اجبار روزگار سر راه من سبز شدی! میتونی؟