پریروز داشتم فوتبال 120 میدیدم از تلویزیون، بعد نشستم فکر کردم دیدم من برا چی هنوز 90 تماشا میکنم؟ من از یه برنامه در مورد فوتبال چی میخوام؟ فوتبالای جذاب و دیدنی؟ فوتبال 120 فوتبال اروپا و امیرکای جنوبیم داره، 90 فقط فوتبال آشغال ایرانه. برا فان؟ فان برنامه ی 90 اون بخش نود درجه شه که من درک نمیکنم فردوسی پور با اون سطح هوش برا چی همچین بخش خنک و لوسی رو نگه داشته هنوز، ولی فوتبال 120 تیکه های واقعاً خنده دار نشون میده (که حالا ور ور کردنای اون علی ورجه رو فوقش میوت میکنی) و دیدنش باحال تره. چی دیگه میمونه؟ قسمتای داوری و پرونده های 90. بخشای داوری دیگه برا من تکراریه. واقعاً هم برا دیدن اینکه آیا فلان صحنه خطا بود یا نه، نه کنجکاوم نه دیگه واسم اهمیتی داره. وقتی چیزیو عوض نمیکنه، اینکه بدونم اون صحنه پنالتی بوده یا نه دیگه چه فرقی داره؟ سر پرونده ها هم درسته که خیلی فردوسی پور رو تحسین میکنم بابت پیگیریش خصوصاً سر کثافتکاریای مالی تو فوتبال ایران، ولی دیگه خسته شدم. وقتی میبینم هیچ مسئولی حاضر به پاسخگویی بابت گهکاریاش نیست و وقتی هم پشت تلفن برنامه میان یا خودشونو میزنن به خنگی یا انقدر خنگ و نفهمن که حتّی یک جمله ی مربوط هم تو بحث نمیگن، بحث و پرونده های دو سه ساعته ی برنامه 90 دیگه چه کارکردی میتونه داشته باشه؟ من فوتبال دوست دارم. میخوام هفته ای یه شب بشینم فوتبال ببینم. اگه پرونده هایی که تو 90 مطرح میشن واقعاً به جایی میرسیدن (مثل پرونده ی جیووا) باز غمی نبود؛ ولی وقتی هیچ مسئولی موظّف به جوابگویی به افکار عمومی نیست، مطرح کردنش جز اینکه من بفهمم چه حرومزاده هایی تو این مملکت کاره ای شدن فایده ای داره؟ من میدونم بالادستیا تو این سیستم چقدر حرومزاده ان. دیگه تکرار هر هفته ش حوصله مو سر میبره. 

من سالهاست دارم 90 رو تماشا میکنم. صد سال دیگه هم پخش بشه، تماشا خواهم کرد. برام یه اعتیاد شده دیگه. مث اون سیگاری ای که بعد هر غذای چربی یه نخ سیگار میکشه در حالی که سالهاست هیچ لذّتی نمیبره ازش. ولی واقعاً دیگه تماشای 90 لذّتی نداره. فوتبال 120 (حتّی اگه سازنده هاش همین اکیپ 90 باشن) از همه لحاظ از 90 سره.