ديفـال مستـراح
And God has the ability to cum over anything and anyone
سه‌شنبه، آذر ۱۱، ۱۳۹۹
آقا یه مدتیه هر از گاهی یکی از این یوتیوبر ها یا اینفلوئنسرهای خارجی میان از یه pop icon ایرانی تعریف و تمجید میکنن و در حد وسعشون کف و خون بالا میارن و کاربر ایرانی هم که کلاً آماده‌ی مالتیپل اورگاسم. استوری پشت استوری، لینک پشت لینک، پست روی پست که آی بیاین ببینین این «خارجیه» چطور پشماش از شنیدن صدای بوقلمون درآوردن همایون شجریان توی "صنما" یا از دیدن گیتار زدن محسن یگانه تو اجرای "بهت قول میدم" ریخته. از دیروز هم که همه افتادن دوره که آی ببینین فلان بازیگر خارجی عکس هایده رو گذاشته و ازش تعریف کرده.

ببین قربونت برم، اینفلوئنسر و یوتیوبر و اینستاگرامر از میزان ایمپرشن پستهاش پول درمیاره. مستقیم و غیر مستقیم. کاربر ایرانیِ داخل ایران تا همین یکی دو سال پیش به خاطر فیلتر بودن یوتیوب هیچ جایی تو برنامه‌ریزیهای کاری سلبریتیهای مجازی در هیچ جای دنیا نداشت. ولی کاربر ایرانی نشون داده که زمین بسیار حاصلخیزیه واسه کشت. وقتی فلان فوتبالیست درجه دوی ایرانی تو اینستاگرام بیش از ده برابر باشگاه اروپاییش فالوئر داره، وقتی کاربر ایرانی نشون داده با چه سرعتی میتونه ارگانیزه بشه و به این پیج و اون اکانت حمله کنه، وقتی اون اینفلوئنسر خارجی میفهمه در ایران حدود ۶۰ میلیون گوشی هوشمند وجود داره، و خصوصاً با اضافه شدن اینستاگرام به فضای اقتصادی آنلاین و همینطور (گوش شیطون کر) فیلتر نبودنش تو ایران، طبیعیه از این بستر استفاده کنه واسه کسب درآمد. کافیه یه آهنگ ایرانی پیدا کنه (که همون کارو هم خود کاربر ایرانی براش انجام میده) یا یه سرچ ساده کنه و بفهمه چی و کی تو ایران محبوبه، یه لاسی باهاش بزنه و کاربرای ایرانی اون پست رو وایرال کنن و پولِ ویویِ تبلیغات پیجش بره تو حسابش. ایرانی خود کم پندار هم که عاشق اینه که ببینه یه «خارجی» از یه چیز ایرانی خوشش اومده. حالا میخواد قورمه سبزی باشه یا مولانا، میخواد حافظ شیرازی باشه یا لواشک. بیا و تماشا کن...

من نمیگم همایون شجریان خواننده‌ی خوبی نیست (چون سوادشو ندارم) ولی معتقدم تو "صنما" صدا بوقلمون درمیاره (چون صدا بوقلمون زیاد شنیدم) و نمیگم اجرای زنده‌ی "بهت قول میدم" محسن یگانه رو هیچ وقت تو ماشین گوش ندادم (ولی معتقدم تو پارکهای بندرعباس تکنوازیهای گیتار بینهایت خفن تری شنیده‌ام) و حتی از ته دل معتقدم اگه انقلاب نشده بود، هایده میتونست جزو خفن ترین خواننده‌های دنیا بشه. ولی چی؟ این رویکرد یکباره‌ی اینفلوئنسرها و سلبریتی‌های خارجی به pop icon های ایرانی هیجان‌زده‌م نمیکنه. خصوصاً وقتی اون سلبریتی خارجی حتی به خودش زحمت نمیده املای صحیح اسم هایده رو بنویسه. کل ماجرا پوله. همین.
نوشته شده در ۹:۳۶ قبل‌ازظهر توسط Alborz.
2 comments
2 Comments:
Anonymous ناشناس said...
هووووووووووف. بالاخره یه عاقل پیدا شد که اینو بگه و منو از سه چهار روز درد اگزیستانسیال دونستن این مسئله و دم بر نیاوردن توی توییتر و دیگر میدون و فلکه های مجازی ایرانی خلاص کنه. جالبه که حماقت ملی ما در بعضی صحنه ها نه تنها باعث عقب موندگی مفرط خودمون میشه، بلکه باعث جلو زدگی و پول درآوردن بقیه هم میشه. صدها یوتیوبر مفت خور که افتادن روی سرچ آهنگهای ایرانی و ویو دشت کردن از ایرانیهایی که دچار جنون آنی میشن از دیدن خارجی ای که ایرانی بخونه. یک چیزی تقریبا شبیه همان پیرمرد آجرفروش و دوست کامیون دارش -یا یه بچه بامزه که چنین ادایی رو درمیآورد- و انبوه آجرهایی که سر هیچ و پوچ به باد داد، برای اثبات کردن خود در مسابقه ای که اصلا وجود نداره در برابر رقیبی که اصلا با اون کاری نداشته؛ ساید افکت های توهم مرکز جهان بودن وقتی که اساسا در جهان نیستی.
۵:۴۱ بعدازظهر  
Anonymous ناشناس said...
خوشحالم که میبینم هنوز می نویسید خیلی خوشحال شدم پیداتون کردم
۷:۳۹ بعدازظهر  
ارسال یک نظر
<< Home