آقا من هيچ مشکلی با بکارت و اينا ندارم. به من چه اصلاً؟ من با "فخر فروختن" به خاطر بکارت مشکل دارم. يعنی وقتی ميبينم يکی (هرکی) به خاطر اينکه باکره اس خودش رو بالا تر و با ارزش تر از ديگرونی که ويرجين نيستن ميگيره، دلم ميخواد بالا بيارم!
بکارت يه صفته. يه صفت صرف. معنيشم اينه که تا حالا لنگات هيچ جا و با هيشکی هوا نرفته. همين! نه بيشتر، نه کمتر. نه داشتنش فخر داره، نه نداشتنش چيزی از کسی کم ميکنه.
پ.ن : يه چيزيم بگم لال از دنيا نرم. اصولاً صفتی که بود و نبودش به کلّه کير من يا يه کس خلی مثل من بند باشه، داشتنش همچين افتخاری هم نداره.