آقا نميدونم چه جوری توضيح بدم، ولی ميخوام بگم به نظرم اين تأييدی کردن کامنت ها تو بلاگاتون يه جورايی بو ميده. ببين چی ميگم؛ من ميگم کسی که کامنت هاش رو تأييدی ميکنه، حالا هرچيم دمکرات منش، هرچيم خاکشير مزاج، آخر آخر داره ويرايش ميکنه! اين بياد، اون نياد. اين باشه، اين نباشه. ولی چی؟ پشت پرده اين کارو ميکنه. اون ويرايش رو همه ما شايد بکنيم. من ميکنم. کامنتی ببينم فرضاً اگه در مورد يه موضوع شخصی بين من و کامنت گذار باشه، پاکش ميکنم. يا اگه تو کامنتی به کسی که امکان دفاع از خودشو نداره توهين شده باشه همين طور. ولی نيگا، من وقتی پاک ميکنم کامنتی رو، خودم رو هم در معرض اين انتقاد قرار دادم که يکی هم بياد بگه فلانی تو بيجا کردی کامنت منو پاک کردی. اصلاً کسيم نياد بگه، خود اون تصويری که ساخته ميشه از من به عنوان کسی که کامنتی رو پاک ميکنه، خودش به نوعی منفيه. من کامنت پاک کن، ميپذيرم که اين تصوير منفی درست شه از من، ولی هر کی هر چی دلش خواست سر قدم نره تو کامنت دونی من.
به نظرم رو اين حرف فکر کنين. بذارين اگه قراره شما در خونتونو ببندين که هر کس هر کس توش نياد، ديگه بقيه شما رو با يه آدم در خونه واز مهمون نواز اشتباه نگيرن. محکم وايسين، جلو چشم در و همسايه گوش يارو رو بگيرين بندازين بيرون!
پ.ن: ببينم جدّی چند نفرتون کونشو دارين يه پست بالای 5 خط بخونين؟